Günümüzde klinik uygulamalarda yaygın olarak kullanılan üç ekokardiyografi yöntemi vardır. Bunlar; B Mod (iki boyutlu-eş zamanlı) ekokardiyografi, M Mod ekokardiyografi ve Doppler ekokardiyografi tekniklerdir.
Amplitüd Mod (A Mod):
A Mod (amplitüd) görüntülemede, dokudan geri dönen eko, bazal bir çizgi üzerinde dikey pikler şeklinde gösterilir. Bu piklerin yüksekliği, geri gelen ekonun kuvvetini, iki pik arasındaki mesafe de ekonun geri dönüş zamanını dolayısıyla uzaklığı gösterir. Yumuşak dokuda ultrasonun hızı 1540 m/sn olduğundan 1 cm derinlik için gidiş-dönüş zamanı 13 mikrosaniyedir. Bu bilgiden yararlanarak ekonun geri dönüş zamanıyla yansıdığı dokunun uzaklığı belirlenebilir.
Brightness Mod (B Mod, 2-D, iki boyutlu-eş zamanlı):
İki boyutlu ekokardiyografi; özel ve hareketli bir görüntüleme veren önemli avantajıyla, kalbin gerçek kesitsel görünümünün izlenmesini sağlamaktadır. B Mod ekokardiyografi ile; bir boyutlu değil de iki boyutta veya bir düzlem içinde kalbin değişik yapılarının incelenmesi sağlanabilmiştir.
B Mod ekokardiyografi ile, atrioventriküler kapaklar, aorta ve pulmoner kapaklar, kalbin iç anatomisi, kalp odacıklarının boşlukları ve duvarları muayene edilebilir. Ayrıca sol ventrikül fonksiyonu da bu teknik ile incelenebilmektedir.
Time Motion Mod (TM Mod, M Mod):
TM Mod görüntüleme tekniği, kalbin yapısını tek boyutlu olarak göstermektedir (time=zaman, motion=hareket). M Mod görüntüler, sol ventrikül çıkışı kesitinde veya sol ventrikülün transversal kesitinde; gösterge (kürsör), görüntülenmek istenen bölgenin üstüne yerleştirilerek elde edilir. M Mod görüntülemede, sadece göstergenin üzerinde olduğu yerin kesit görüntüsü elde edilmektedir. Zaman horizontal eksene kaydedilirken, vertikal eksen yapıların derinliğini göstermektedir. M Mod görüntüleme tekniği kullanılarak yapılan ölçümlerle, kalp duvarının kalınlığı, kalp boşluklarının boyutları ve perikardiyum hakkında net bilgiler elde edilebilir. Yapılan ölçümlerde doğru sonuç elde etmek için; sol ventrikül, mitral kapakçık ve aort rut seviyesinde kesit görüntü alınması gerekir.
Doppler Ekokardiyografi:
Doppler ekokardiyografi, kalp ve büyük damarlardaki kan akım hızı ve yönünün ölçüldüğü bir tekniktir. Bununla birlikte, doppler bilgisayar sistemlerinde türbülans akımları da belirleyebilen programlar vardır. Kalp ve büyük damarlar içinde normal kan akım oldukça düzgün seyreder ve doppler muayene sırasında karakteristik bulgular göstermektedir. Pek çok kardiovaskülar lezyon, kan akım hızı ve yönünde anormalliklere neden olduğu ve akımda türbülans meydana getirdiğinden doppler muayene sonuçlarıyla, iki boyutlu ultrasonografi bulguları kombine edilerek oldukça spesifik bilgiler elde edilmektedir. Günümüzde klinik uygulamalarda; Pulsed Wave Doppler (PW), Continue Wave Doppler (CW) ve Color Doppler (renkli doppler) olmak üzere 3 değişik doppler tekniği yaygın olarak kullanılmaktadır.
CW ve PW doppler grafik spektrumlarında; zaman, saniyeler horizontal çizgi (x ekseni) üzerinde gösterilirken; frekans ve hız ise kHz veya cm olarak Y ekseni üzerinde gösterilir. Kan akım yönü, horizontal çizginin alt ve üst tarafları ile belirlenir. PW doppler, anormal kan akımı örneklerinin kalp içersindeki anatomik lokalizasyonlarını ve akımın niceliğini (laminar veya türbülans) doğru olarak belirliyebilir. Ancak, sadece düşük hızların değerlerini doğru olarak ölçebilir. Buna karşılık CW doppler, oldukça yüksek hızları ölçebilmekte, ancak akımın lokalizasyonunu belirleyememektedir. PW ve CW doppler teknikleri birlikte kullanıldığında anormal kan akımının maksimal hızını, niceleğini, yönünü ve lokalizasyonunu tam olarak belirleyebildiğinden, birbirini tamamlayan bu iki teknik kullanılmalıdır.
Renkli doppler teknikte, kan akımıyla ilgili bilgiler renklerle görüntülenmektedir. Renk kodlamasında, kırmızı renk proba doğru olan kan akımını; mavi renk ise uzaklaşan kan akımını temsil etmek üzere seçilmiştir. Proba yaklaşan ve uzaklaşan kanların birbirine karıştığı durumlarda, mavi-kırmızı karışımı bir mozaik görünümü ortaya çıkmaktadır. Rengin, kan akım hızı ile de yakın ilişkisi vardır. Akım hızı arttıkça, rengin parlaklığı da fazlalaşır, hız azaldıkça renk soluklaşır. Taşikardik hayvanlarda ve genç yavrularda, hız fazla olduğu için renk parlaktır. Sol ventrikül dilatasyonunda ve kardiomyopatilerde hız azaldığı için renk soluktur. Türbülans akımlar kırmızı, yeşil, sarı renklerle kodlanmıştır. Bu renk akımına mozaiklenme denir. Eğer türbülans akım çok fazla ise. Çok renkli mozaik görüntü saptanır. Kapak yetmezliklerinde ve darlıklarında türbülans akım oluşacağından, mozaik görüntü belirgindir. Mozaiklenme olayından faydalanılarak, kardiyak fonksiyonlar hakkında çok ayrıntılı bilgiler elde etmek mümkündür. Doppler incelemesi; laminar akım, türbülans akım, ventrikül sistolü ile birlikte kanın büyük damarlara atılmasının şiddeti ve zamanı, hız-zaman grafiği ve basınç eğimini göstermede kullanılmaktadır.