Organizmanın gözle görülemeyen kısımlarının,  x-ışınları kullanılarak fotoğrafik materyal ya da dijital sistem üzerinde üzerine görüntülenmesi işlemine radyografi denir.  Radyografi,  tüm canlı vücudunda şekillenen lezyonların tanısında kullanılan ucuz ve uygulama açısından kolay olan bir görüntüleme yöntemidir. Radyografi, incelenmek istenen vücut bölümünden x ışınları geçirilerek röntgen filmi üzerinde ya da özel algılayıcı paneller aracılığı ile bilgisayar da dijital olarak görüntü oluşturma esasına dayanır. X ışınları; çok kısa dalga boylu, yüksek frekans ve enerjili ışınlardır. Oluşan  x ışını demeti, değişik enerjiye sahip fotonlardan oluşur. Bu fotonlar maddeleri geçer ya da değişik oranlarda emilir.

Radyografi; üç boyutlu cisimlerin, yoğunluk ve şekillerine göre oluşan iki boyutlu bir görüntüdür.  Radyografi sayesinde tüm anatomik yapılar sadece boyut, şekil, yoğunluk ve pozisyon açısından değerlendirilir; bu nedenle birey, ırk ve tür seviyesinde değişiklik gösteren anatomik yapıların normal görüntüsünün bilinmesi çok önemlidir. Tüm bölgelerin ayrıntılı değerlendirilmesi için en az iki yönlü radyografik görüntünün alınması gerekir.

Direkt radyografide organizmada ekstremite gibi kemik ihtiva eden kısımlar, radyografik olarak kolayca görüntülenebildiği halde, karın boşluğunda bulunan ve benzer yoğunluktaki yumuşak dokulardan oluşan; özefagus, mide, barsaklar, karaciğer, böbrek gibi organlar yeterli kontrast oluşturmadığı için direkt radyografik inceleme yetersiz kalır. Bu nedenle bu gibi organlarda kontrast radyografik çalışma yapılır. Kontrast madde ile yapay dansite oluşturularak çevredeki benzer yapıdaki organlardan farklı görülmeleri sağlanır.   Radyografik tanı için; hastanın durumu ve istenilen bölgenin görüntülenmesi için gerekli bilgilerin toplanması ile başlayan birçok basamak vardır. Radyografın değerlendirilmesi ve yorumlanması ise en son basamaktır. Bu yorumlama, spesifik bir tanı sağlayabilirse de daha çok bir ayırıcı tanı listesi oluşturmaya yarar. Daha sonra klinisyen bu listeyi, hastanın klinik muayene bulguları ve  anemnez bilgilerini de göz önünde bulundurarak tekrar inceler. Özel tanı, bu incelemeye dayanır. Bu listeden hareket edilerek ek test ya da radyolojik incelemeye başvurulur ve bir sağaltım planı hazırlanır.

            Radyografinin endikasyonları;

Spesifik bir oluşumun tanımlanması, bir hastalığın yayılışının değerlendirilmesi, ilerleyen bir lezyonun ya da iyileşmenin takip edilmesi, bir patolojik oluşumun değerlendirilmesi sayılabilir.